آسیب ‏شناسی و درمان فشارهای روانی از منظر نهج البلاغه

نهج البلاغه مصداق عینی از منابع اسلامی و علمی و قابل استناد برای مراجعه متخصصان روان‏شناسی است. مقاله حاضر با روش پژوهش کیفی توصیفی ـ تحلیلی، رویکرد نهج البلاغه به موضوع تنش‏های روانی و درمان آن‏ها را  از دو جنبه بررسی می کند. از یک منظر نگاه خاص امام علی(ع) به علل اصلی فشارهای روانی مورد بحث قرار می دهد و از منظر دیگر ارزیابی عوامل فشارزای زندگی. در کلام امام علی(ع) رویکردی با دو محور شناختی و رفتاری مشهود است که ضمن تبیین عوامل و علل تنش‏ها، درمان مبتنی بر ارتقای سطح ارزیابی شناختی از وقایع و اتخاد شیوه‏های رفتاری تأمین‏کننده سلامت روانی را مطرح ساخته است. نویسنده در مرحله بعد، ارائه تطبیقی برخی از یافته‏های جدید پژوهشگران روان‏شناسی را در مقایسه با مبانی روان شناختی مطرح شده در نهج‏البلاغه نشان می دهد.